Asset Publisher
Ochrona Gatunkowa
Ochrona gatunkowa dotyczy najcenniejszych, unikatowych i rzadkich przedstawicieli flory i fauny. W Polsce ochroną ścisłą objętych jest 584 gatunków roślin, 90 gatunków grzybów i 732 gatunków zwierząt. 65 proc. gatunków dzikiej flory i fauny Polski to gatunki leśne. Lasy Państwowe podejmują również własne inicjatywy ochronne. Pomagają wybranym gatunkom zwierząt i roślin zasiedlić miejsca, gdzie gatunki te wyginęły (tzw. reintrodukcje) lub gdzie są zagrożone wyginięciem (restytucje). Dotyczy to np. cisa, sudeckich jodeł, cietrzewia czy głuszca. Szanse na przetrwanie ginącym gatunkom mają dać strefy ochronne dla wybranych gatunków zwierząt (m.in. wokół gniazd ptaków). Leśnicy są za nie szczególnie odpowiedzialni, ponieważ większość z nich znajduje się na gruntach zarządzanych przez LP.
W naszym nadleśnictwie powołano sześć stref ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania rzadkich gatunków ptaków objętych ochroną gatunkową: orlika krzykliwego oraz cietrzewia.
Orlik krzykliwy (Aquila pomarina). Zwartym zasięgiem obejmuje wschodnią część kraju, izolowany obszar lęgowy znajduje się także w północno-zachodniej Polsce. Liczebność całkowita szacowana jest na 1800-2000 par (Sikora 2007 ).Na terenie OSO Puszcza Knyszyńska w 2011 roku stwierdzono 55 rewirów, a liczebność oszacowano na 55-56 par. Orlik najczęściej zasiedlał lasy wilgotne w pobliżu ekstensywnie użytkowanych łąk w obrębie dolin rzecznych. Niewielka część ptaków gniazduje również na suchych siedliskach borowych. Gniazda budują najczęściej na świerkach, w bliskiej odległości od skraju lasu.
Cietrzew (Tetrao tetrix). Gatunek bardzo szybko zanikający w całym krajowym zasięgu. Utrzymuje się jeszcze miejscami w południowej i wschodniej Polsce. Obecnie wielkość populacji kształtuje się na poziomie 900 kogutów. Na całym obszarze Puszczy Knyszyńskiej w 2011 roku wykryto 13 samców. Jednym z ostatnich rejonów występowania tego gatunku są tereny przygraniczne, gdzie znajdują się rozległe zalesienia na gruntach porolnych z brzozowymi zapustami i niewielkimi zabagnieniami. Przyczyny zaniku tego gatunku w Polsce są bardzo złożone. Najważniejszą chyba jest utrata siedlisk w wyniku zarastania, przesuszenia lub eutrofizacji jak i wzmożona presja drapieżników. Nadleśnictwo w ramach realizowanych projektów wykasza nieużytkowane rolniczo łąki w celu poprawy biotopu tego pięknego kuraka.