Zagrożenia dzieli się na trzy grupy:

• biotyczne (np. szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, ssaki roślinożerne);
• abiotyczne – ekstremalne zjawiska atmosferyczne (np. silne wiatry, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury);
• antropogeniczne – wywołane przez człowieka (np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasu).

Nadleśnictwo Krynki gospodaruje w większości drzewostanami iglastymi, których udział wynosi blisko 90%. W związku z tym zagadnienia ochrony lasu realizowane są ze szczególną sumiennością, tak by nie dopuścić do negatywnych zjawisk. Chroniąc las przed szkodami wykonujemy zabiegi profilaktyczne: grodzimy uprawy, osłaniamy pojedyncze drzewka osłonkami, usuwamy drzewa porażone przez grzyby lub zasiedlone przez owady. Aby profilaktyka była skuteczna prowadzimy prognozowanie i analizę skuteczności wykonywanych zabiegów ochronnych. Nasze drzewostany narażone są na szkodliwe działanie wielu czynników biotycznych i abiotycznych. Do ważniejszych należy zagrożenie przez szkodliwe owady. Na szczęście z mnóstwa przedstawicieli świata owadziego tylko nieliczne są szkodnikami drzew. Wiele natomiast jest pożytecznych, które zasługują na szczególną ochronę. Owady szkodliwe, w czasie masowego pojawu (gradacji), stanowią śmiertelne zagrożenie dla życia lasu. Muszą więc być pod ciągłą kontrolą leśnika. Do najgroźniejszych, wyrządzających największe szkody, należą: kornik drukarz, przypłaszczek granatek, brudnica mniszka, strzygonia choinówka, barczatka sosnówka i szeliniak sosnowiec. Do celów prognostycznych służą nam tu między innymi różnego rodzaju pułapki feromonowe (wabiące), świeżo wywrócone drzewa, powierzchnie poszukiwań owadów w ściółce, oraz kontrole zapędraczenia gleby.

Spośród wielu form profilaktyki, najważniejszą jest szeroko u nas stosowana metoda tworzenia możliwie jak najlepszych warunków dla pożytecznej fauny, której przedstawiciele odżywiają się szkodliwymi owadami, hamując tym samym ich masowy rozwój. Wielkimi sprzymierzeńcami leśnika są ptaki, mrówki, i inne liczne gatunki drapieżnych owadów.

Również, znane  głównie jako „przysmak na naszych stołach", grzyby mają swych przedstawicieli, którzy mogą powodować znaczne szkody w drzewostanach. Głównym problemem jest pasożyt, zwany hubą korzeniową. Także szkody, chociaż w nieco mniejszym zakresie, powoduje opieńka miodowa. Owocnik tego grzyba jak wiadomo posiada duże walory smakowe. Niebezpieczne bywają, chociaż na szczęście występują dość rzadko, ekstremalne zjawiska atmosferyczne, takie chociażby jak: bardzo silny wiatr, znaczne opady deszczu, śniegu, lub gradu. Niestety przed takimi klęskami leśnik − lekarz najczęściej bywa bezradny.

Największym jednak niebezpieczeństwem dla lasów są pożary. Zagrożenie z ich strony występuje głównie w okresie wczesnej wiosny i lata. Najczęstszą przyczyną pożarów jest, niestety ludzka nieostrożność i bezmyślność. Nie jest możliwe całkowite uniknięcie tego zagrożenia, ważne jednak, by w razie wystąpienia, można było osłabić jego rozprzestrzenianie oraz usprawnić akcję gaśniczą. Przede wszystkim istotna jest szybka lokalizacja pożaru. Dlatego też dysponujemy dwiema wieżami, które pełnią rolę dostrzegalni pożarowych, obejmując swoim zasięgiem teren całego nadleśnictwa.

Największe zagrożenie pożarowe na terenach leśnych spowodowane jest nieprzestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych przez ludzi przebywających w lesie !