Asset Publisher Asset Publisher

Samochód

Czy mogę wjechać samochodem do lasu? Skąd mam wiedzieć czy droga jest publiczna czy leśna? Czy strażnik leśny może nałożyć mandat? - odpowiedzi na te i inne pytania.

Czy mogę wjechać samochodem do lasu?

Zasady udostępniania lasów są precyzyjnie opisane w rozdziale 5. Ustawy o lasach.  Wynika z niej, że ruch motorowerem, pojazdem silnikowym (samochodem, motocyklem czy quadem), a także zaprzęgiem konnym dopuszczalny jest tylko drogami publicznymi. Każdym pojazdem można wjechać do lasu drogą leśną tylko wtedy, gdy jest wyraźnie ona oznaczona drogowskazami dopuszczającymi ruch (np. wskazany jest kierunek i odległość dojazdu do miejscowości, ośrodka wypoczynkowego czy parkingu leśnego). Nie dotyczy to inwalidów, którzy poruszają się pojazdami przystosowanymi do ich potrzeb.

Uwaga! Na drogach leśnych nie muszą być ustawione szlabany i znaki zakazujące poruszania się po nich, gdyż zakaz ten wynika wprost z zapisów ustawy o lasach. Obowiązuje on cały rok, nie tylko w okresie zagrożenia pożarowego.

Także jazdę konną po lesie ustawa dopuszcza tylko drogami wyznaczonymi przez właściwego nadleśniczego.

Wszystkie te przepisy nie dotyczą pracowników nadleśnictw w czasie wykonywania obowiązków służbowych, właścicieli lasów w ich własnych lasach, osób wykonujących i kontrolujących gospodarkę leśną, służb ratujących zdrowie i mienie ludzkie (policja, straż pożarna, pogotowie ratunkowe), myśliwych wykonujących zadania gospodarcze oraz właścicieli pasiek zlokalizowanych w lasach.

Skąd mam wiedzieć czy droga jest publiczna czy leśna?

Nie ma, niestety, jednolitego i czytelnego systemu oznakowania dróg publicznych biegnących przez lasy. Jest to obowiązek zarządcy drogi, który powinien oznakować drogę zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów ruchu drogowego oraz ustawy o lasach. Najlepiej kierować się ogólną zasadą wjeżdżania samochodem do lasu tylko tam, gdzie wyraźnie pozwalają na to znaki drogowe. Zgodnie z ustawą o lasach nie ma obowiązku oznakowania znakami zakazu dróg, gdzie nie wolno wjeżdżać. Należy zatem stosować zasadę, że droga nieoznakowana nie jest dopuszczona do ruchu.

Nadleśnictwa ustawiają tablice informacyjne z drogami wyznaczonymi do ruchu i miejscami parkingowymi. Można także szukać takich informacji w urzędach gmin i punktach informacji turystycznej.

Gdzie zostawić samochód wybierając się do lasu?

Wybierając się do lasu należy samochód pozostawić w miejscu oznaczonym jako parking lub miejsce postojowe. Zgodnie z art. 29 ustawy o lasach tylko tam można bezpiecznie parkować. Każde nadleśnictwo przygotowuje sieć parkingów leśnych oraz miejsc parkowania pojazdów. Informacje o nich można znaleźć na stronie internetowej nadleśnictwa. Najłatwiej na nią trafić wpisując adres www.lasy.gov.pl, a potem wybierając odpowiednią dyrekcję regionalną i nadleśnictwo.  

Nie należy pozostawiać samochodów przed szlabanami i na poboczach dróg, nawet jeśli są one dopuszczone do ruchu, ponieważ utrudnia to ich gospodarcze wykorzystanie.

Czy strażnik leśny może zatrzymać samochód i wylegitymować kierowcę?

Strażnik leśny, podobnie jak inni pracownicy Służby Leśnej, którzy mają uprawnienia strażnika leśnego, mogą, zgodnie z art.29c Ustawy prawo o ruchu drogowym, zatrzymywać pojazdy i legitymować kierowców na terenie lasów. Jeżeli kierowca pojazdu nie zastosował się do przepisów i znaków drogowych dotyczących zakazu wjazdu, zatrzymywania się i postoju obowiązujących na terenie lasów musi liczyć się z tym, że strażnik leśny może go zatrzymać, wylegitymować i wydać polecenie co do zachowania się na drodze. Jeżeli samochód przewozi drewno lub zachodzi uzasadnione podejrzenie, że kierowca popełnił w lesie przestępstwo, strażnik leśny może zatrzymywać pojazd do kontroli także poza terenem leśnym.

Zgodnie z zapisami ustawy o lasach strażnik leśny ma także prawo do legitymowania innych osób, np. świadków wykroczeń i przestępstw, nakładania oraz pobierania grzywien (mandatów karnych), odbierania za pokwitowaniem przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub wykroczenia oraz narzędzi i środków służących do ich popełnienia.

Należy się liczyć także z tym, że wobec osób uniemożliwiających kontrolę strażnik leśny ma prawo stosować środki przymusu bezpośredniego łącznie z użyciem broni.

Czy strażnik leśny może nałożyć mandat?

Strażnik leśny i pracownik Służby Leśnej mający uprawnienia strażnika np. leśniczy,  ma prawo do nałożenia grzywny w formie mandatu karnego o wysokości od 20 do 500 złotych. Grzywny są nakładane za wykroczenia określone w kodeksie wykroczeń (np. wjazd i parkowanie pojazdu w miejscu niedozwolonym, niszczenie grzybów i grzybni, płoszenie, zabijanie dzikich zwierząt, niszczenie lęgów ptasich mrowisk itd.), w ustawie o ochronie przyrody (np. wypalanie roślinności, uszkadzanie drzew i krzewów) oraz za wykroczenia określone w prawie łowieckim.

Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenie stanowi, że grzywny są nakładane w zasadzie w formie mandatu kredytowanego, wręczanego sprawcy wykroczenia za pokwitowaniem odbioru. Mandat staje się prawomocny po pokwitowaniu jego odbioru przez ukaranego, a należność grzywny należy uiścić w terminie 7 dni na konto widniejące na blankiecie mandatu.

W przypadku gdy sprawcą wykroczenia jest osoba czasowo przebywająca na terenie naszego kraju lub osoba nie mająca stałego miejsca zamieszkania i pobytu, nakłada się mandat karny gotówkowy. W takiej sytuacji należność wpłaca się od razu osobie, która nałożyła mandat.

W sytuacji, gdy wyrządzona szkoda jest znaczna (np. skradziono drewno, zniszczono fragment lasu, budowlę lub urządzenie) i kwalifikuje się to do wyższej kary niż pięćsetzłotowy mandat, strażnik leśny występuje do sądu z wnioskiem o ukaranie i pełni rolę oskarżyciela publicznego. Wtedy grzywnę nakłada sąd, który dodatkowo może także orzec np. wypłacenie nawiązki za spowodowaną szkodę.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Silvarium - ogród leśny

Silvarium - ogród leśny

Angielski zoolog, ewolucjonista i filozof Henry Thomas Huxley pisał w 1865 roku: „Dla osoby nieobeznanej z sekretami przyrody, przechadzka po łonie natury jest jak zwiedzanie galerii wypełnionej cudownymi dziełami sztuki, z których dziewięć na dziesięć odwróconych jest twarzą do ściany".

 

Ten niestrudzony propagator idei Darwina, pionier kierunku ewolucyjnego w naukach zoologicznych, wskazywał niedwuznacznie, że podstawą każdego poznania, a więc i przyrody, jest wiedza.

Dla człowieka XXI wieku twierdzenie Huxley'a zdaje się być truizmem. Ale czy na pewno? Wszak wielu dalej hołduje zasadzie iż wystarczy „ogólny pogląd niezamącony szczegółami". Być może czasami nawet wystarczy, ale na pewno nie w odniesieniu do świata przyrody, którego misterium nie da się zrozumieć bez poznania mechanizmów nim kierujących.

Las, najdoskonalsza formacja natury, nie jest tu wyjątkiem. Bo chociaż niektórzy trawestując hasło z pierwszej polskiej encyklopedii autorstwa Benedykta Chmielowskiego powiadają „jaki jest las każdy widzi" to często patrząc - nie widzą, a słuchając - nie słyszą.

Jeśli jednak uzmysłowimy sobie, że las bez ludzi będzie istniał, zaś człowiek  bez lasu nie przetrwa, to zapewne zapragniemy go poznać. Warto bowiem zgłębiać wiedzę o otaczającej nas przyrodzie, uczyć się pokory i szacunku do naszego ożywionego i nieożywionego mikrokosmosu. By czyniąc ziemię sobie poddaną, nie zniewalać  jej.

„Obieżylas", będąc elementem szerszej koncepcji zintegrowanego systemu edukacji prowadzonej przez leśników, jest swoistym quasi przewodnikiem po meandrach wiedzy przyrodniczo-leśnej. Nie stroniąc od anegdot i ciekawostek wprowadza w tajemniczy świat Silvarium – niepowtarzalnego ogrodu leśnego.

Dzięki "Obieżylasowi" być może uda się Wam coś więcej zauważyć, coś więcej zrozumieć -  by potem, by potem z wzajemnością pokochać Puszczę Knyszyńską.

Las to niezwykła emanacja natury a także niemożliwy do przecenienia element życia społeczno-gospodarczego. To miejsce, gdzie człowiek uświadamia sobie znaczenie przyrody dla swego istnienia. Trudno nie zgodzić się z ks. prof. Stanisławem Ziębą, który mówi, że wraz z rozwojem cywilizacji, systemy leśne stały się przedmiotem konfrontacji ekologii i ekonomii, socjologii i aksjologii, polityki i kultury. Stały się dobrem, którego brak człowiek odczuwa jako doskwierające ubóstwo.

W tym starciu oczekiwań i możliwości, filozofii i praktyki, kluczową rolę odgrywa poznanie. Nie od dziś wszak wiadomo, że by zrozumieć, trzeba poznać nieznane, zgłębić obce, zauważyć to co z pozoru wydaje się oczywiste.

Pierwszym krokiem do wrót tajemnicy lasu jest zrozumienie konieczności zachowania porządku zawarowanego prawami przyrody i przyjęcie na siebie odpowiedzialności za przestrzeganie hierarchii wartości z nią związanych. Później pozostaje tylko chłonąć i chłonąć - wiedzę,  emocje i ponadczasowe przesłanie natury.

Jakże jednak to uczynić, gdy wokół dominuje „cywilizacja prawego kciuka", a prawie każde pojęcie niepoprzedzone samogłoską „e" postrzegane jest jako mało nowoczesne, infantylne, wręcz archaiczne, jednym słowem gorsze i gdy „wyścig szczurów" zawłaszcza czas ostatecznie unicestwiając zarówno zwycięzców jak i przegranych.

Niestety, wskazanie uniwersalnej recepty nie jest możliwe. Trudno wszak leczyć dolegliwości, na które sami dajemy przyzwolenie. Szkoda jednak czasu na jałowe dywagacje. Oto propozycja nie do odrzucenia. Skorzystajcie Państwo z niepowtarzalnej okazji, by jak w antycznym dramacie przestrzegającym zasady jedności czasu, miejsca i akcji, zagrać jednocześnie rolę widza i głównego bohatera w niekończącym się spektaklu natury w naszym ogrodzie zwanym Silvarium.

Nie jest to ogród zoologiczny, ani botaniczny – to unikalny ogród leśny. Tu, jak w czarodziejskiej soczewce, koncentrują się niepowtarzalne walory podlaskich lasów. Pokazujemy przyrodę, którą tak naprawdę, jeśli nauczycie się nie tylko patrzeć, ale i widzieć,  zobaczycie  nieopodal siebie w lesie, w śródpolnym zagajniku, a nawet w miejskim parku.

Nie dajemy Państwu do ręki przewodnika z suchymi  informacjami. Zapraszamy natomiast do wspólnej podróży przez bajeczny świat przyrody. Chcemy dzielić się emocjami, obserwacjami i wiedzą o naturze, by potem dyskretnie usunąć się w cień i zostawić Państwa sam na sam z przyrodą.

PS.  "Obieżylas" - zainteresowani mogą otrzymać w siedzibie Nadleśnictwa Krynki w Poczopku

 

Z uwagi na zmiany organizacyjne dotyczące funkcjonowania "Galerii" więcej informacji uzyskają Państwo pod numerami telefonów:
85-7229658, 533391059 (TYLKO W DNI ROBOCZE: PONIEDZIAŁEK - PIĄTEK 7.00 - 15.00)
lub e-mail: krynki@bialystok.lasy.gov.pl; robert.konowal@bialystok.lasy.gov.pl;

Informujemy jednocześnie, iż ogród przyrodniczo-leśny SILVARIUM udostępniamy dla zwiedzających przez cały rok od świtu do zmierzchu.