W świecie bocianów czasem zdarza się, że pisklęta same wypadają z gniazda. Znacznie częściej jednak to dorosłe osobniki wyrzucają swoje młode. Takie zachowanie jest czymś powszechnym w przyrodzie. Często jest tak, że na świat przychodzi więcej piskląt, niż rodzice są w stanie wyżywić. Pozbywając się najsłabszych osobników z lęgu, rodzice zwiększają szanse na przetrwanie silniejszego potomstwa. Usuwania potomstwa dopuszczają się nie tylko rodzice, ale także osobniki obce „z sąsiedztwa”. Dosyć często zdarza się, że lądują na pobliskich gniazdach i wyrzucają z nich młode.

Tak działa natura i nie powinniśmy tego rozpatrywać w kategoriach dobra i zła. To praktyczna strategia, która w świecie przyrody nie jest niczym niezwykłym. Eliminując cudze pisklęta, dorosłe bociany powiększają swój rewir o teren wcześniej zajmowany przez sąsiednią rodzinę, zwiększając sobie dostęp do bazy pokarmowej.

Nie zawsze takie zdarzenie kończy się śmiercią pisklaka. Są przypadki, że taki młody ptak trafi w nasze ręce i wtedy dostaje drugą szansę.

Tegoroczne bociany białe właśnie zaczęły naukę latania. Przyjmowane przez nas  (już od maja) młode ptaki, pierwsze tygodnie swojego życia spędziły w Ośrodku Rehabilitacji Dzikich Ptaków i Ssaków „Przytulisko”, gdzie pod troskliwą opieką nabierały sił i zmieniały puch na pióra.

Kilka dni temu zostały umieszczone na sztucznych gniazdach w wolierze odkrytej od góry, by (nadal pod naszą opieką) mogły ćwiczyć skrzydła i same zdecydować czy są już gotowe na naukę latania.

Niebawem niebo nad Poczopkiem zapełni się tegorocznymi bocianami białymi. Życzymy im by pod koniec sezonu letniego przystąpiły do sejmików i odleciały na zimowiska.