Wydawca treści
Rezerwat Łosiniany
04 grudnia 2024 r. uroczyście podpisano utworzenie kolejnych rezerwatów na terenie naszej Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku. Są to :
- Bartoszycha w Nadleśnictwie Czarna Białostocka
- Łazarz w Nadleśnictwie Knyszyn
- Łosiniany w Nadleśnictwie Krynki
- Wiłkokuk w Nadleśnictwie Pomorze
- Dolina Rospudy w Nadleśnictwie Szczebra
- Bory nad Kanałem Augustowskim w Nadleśnictwie Augustów i Szczebra
Jeszcze do niedawna na terenie naszego nadleśnictwa znajdowały się 2 rezerwaty (Pieszczana Góra i Nietupa). Rezerwat Łosiniany dołącza do tego grona jako trzeci.
Celem ochrony w nowo utworzonym rezerwacie jest zachowanie zanikającego w skali Europy ekosystemu torfowiska alkalicznego wraz z otaczającymi go borami i lasami bagiennymi oraz związaną z nim różnorodnością biologiczną i mechanizmami jego funkcjonowania.
Cieszymy się, że Dyrektor RDOŚ Pan Adam Juchnik oraz Regionalny Konserwator Przyrody Pan Adam Bohdan pozytywnie odnieśli się do naszego wniosku.
Proces był długi. Najpierw Leśnicy złożyli wnioski o utworzenie wymienionych rezerwatów. Każdy z tych wniosków posiadał merytoryczne uzasadnienie chęci wzmocnienia ochrony danego terenu. Później RDOŚ rozpoczął procedurę ustanawiania.
Nie obyło się bez konsultacji oraz opinii Regionalnej Rady Ochrony Przyrody.
Rezerwaty przyrody
Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. Ogranicza się tam gospodarkę leśną. Spośród 1441 rezerwatów, które mamy obecnie w Polsce, 671 to rezerwaty leśne o łącznej powierzchni ponad 61 tys. ha. Rezerwaty stanowią 1,6 proc. powierzchni lasów zarządzanych przez LP.
Rezerwat „Góra Pieszczana"
Rok utworzenia: 19.02.1987r.
Powierzchnia: 220,10 ha
Leśnictwo: Sosnowik
Przedmiotem ochrony jest fragment Puszczy Knyszyńskiej z naturalnymi drzewostanami świerkowo-sosnowymi. Głównym typem zbiorowiska leśnego na terenie rezerwatu jest bór mieszany z okazałymi sosnami. Występują tu liczne rośliny objęte ochroną prawną: widłak goździsty, lilia złotogłów, podkolan biały, goździk piaskowy, arnika górska, mącznica lekarska czy sasanka otwarta. Rezerwat posiada aktualny Plan Ochrony Rezerwatu ( Rozp. Woj.Podl. Nr 7/04 z dnia 25.03.2004r.)
Rezerwat „Nietupa"
Rok utworzenia: 14.06.1996r.
Powierzchnia: 273,73 ha
Leśnictwo: Sanniki
Pierwotnym celem ochrony było zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych ostoi bobra w zabagnionej dolinie rzeki Nietupa. Obecnie cel ochrony jest nieaktualny, a bobry liczniej występują poza rezerwatami niż w ich obrębie. Zalewane tereny mają niepodważalny wpływ na stosunki wodne w najbliższej okolicy. Inwentaryzacja przyrodnicza z 2004 roku (A.Czerwiński) wykazała, że na terenie rezerwatu występuje aż pięć typów siedliskowych lasu. Największą powierzchnię zajmuje ols typowy oraz las mieszany bagienny. Licznie występują rośliny objęte ochroną prawną, między innymi: widłak jałowcowaty, wawrzynek wilczełyko, mchy torfowce. Rezerwat stanowi ostoję szeregu gatunków ptaków, a jego położenie sprawia, że jest on doskonałym miejscem do osiedlania się ptaków, których część należy do gatunków skrajnie rzadkich w skali całego kraju. Rezerwat posiada aktualny Plan Ochrony Rezerwatu ( Rozp. Woj.Podl. Nr 6/07 z dnia 03.08.2007r.)
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Silvarium - ogród leśny
Silvarium - ogród leśny
Angielski zoolog, ewolucjonista i filozof Henry Thomas Huxley pisał w 1865 roku: „Dla osoby nieobeznanej z sekretami przyrody, przechadzka po łonie natury jest jak zwiedzanie galerii wypełnionej cudownymi dziełami sztuki, z których dziewięć na dziesięć odwróconych jest twarzą do ściany".
Ten niestrudzony propagator idei Darwina, pionier kierunku ewolucyjnego w naukach zoologicznych, wskazywał niedwuznacznie, że podstawą każdego poznania, a więc i przyrody, jest wiedza.
Dla człowieka XXI wieku twierdzenie Huxley'a zdaje się być truizmem. Ale czy na pewno? Wszak wielu dalej hołduje zasadzie iż wystarczy „ogólny pogląd niezamącony szczegółami". Być może czasami nawet wystarczy, ale na pewno nie w odniesieniu do świata przyrody, którego misterium nie da się zrozumieć bez poznania mechanizmów nim kierujących.
Las, najdoskonalsza formacja natury, nie jest tu wyjątkiem. Bo chociaż niektórzy trawestując hasło z pierwszej polskiej encyklopedii autorstwa Benedykta Chmielowskiego powiadają „jaki jest las każdy widzi" to często patrząc - nie widzą, a słuchając - nie słyszą.
Jeśli jednak uzmysłowimy sobie, że las bez ludzi będzie istniał, zaś człowiek bez lasu nie przetrwa, to zapewne zapragniemy go poznać. Warto bowiem zgłębiać wiedzę o otaczającej nas przyrodzie, uczyć się pokory i szacunku do naszego ożywionego i nieożywionego mikrokosmosu. By czyniąc ziemię sobie poddaną, nie zniewalać jej.
„Obieżylas", będąc elementem szerszej koncepcji zintegrowanego systemu edukacji prowadzonej przez leśników, jest swoistym quasi przewodnikiem po meandrach wiedzy przyrodniczo-leśnej. Nie stroniąc od anegdot i ciekawostek wprowadza w tajemniczy świat Silvarium – niepowtarzalnego ogrodu leśnego.
Dzięki "Obieżylasowi" być może uda się Wam coś więcej zauważyć, coś więcej zrozumieć - by potem, by potem z wzajemnością pokochać Puszczę Knyszyńską.
Las to niezwykła emanacja natury a także niemożliwy do przecenienia element życia społeczno-gospodarczego. To miejsce, gdzie człowiek uświadamia sobie znaczenie przyrody dla swego istnienia. Trudno nie zgodzić się z ks. prof. Stanisławem Ziębą, który mówi, że wraz z rozwojem cywilizacji, systemy leśne stały się przedmiotem konfrontacji ekologii i ekonomii, socjologii i aksjologii, polityki i kultury. Stały się dobrem, którego brak człowiek odczuwa jako doskwierające ubóstwo.
W tym starciu oczekiwań i możliwości, filozofii i praktyki, kluczową rolę odgrywa poznanie. Nie od dziś wszak wiadomo, że by zrozumieć, trzeba poznać nieznane, zgłębić obce, zauważyć to co z pozoru wydaje się oczywiste.
Pierwszym krokiem do wrót tajemnicy lasu jest zrozumienie konieczności zachowania porządku zawarowanego prawami przyrody i przyjęcie na siebie odpowiedzialności za przestrzeganie hierarchii wartości z nią związanych. Później pozostaje tylko chłonąć i chłonąć - wiedzę, emocje i ponadczasowe przesłanie natury.
Jakże jednak to uczynić, gdy wokół dominuje „cywilizacja prawego kciuka", a prawie każde pojęcie niepoprzedzone samogłoską „e" postrzegane jest jako mało nowoczesne, infantylne, wręcz archaiczne, jednym słowem gorsze i gdy „wyścig szczurów" zawłaszcza czas ostatecznie unicestwiając zarówno zwycięzców jak i przegranych.
Niestety, wskazanie uniwersalnej recepty nie jest możliwe. Trudno wszak leczyć dolegliwości, na które sami dajemy przyzwolenie. Szkoda jednak czasu na jałowe dywagacje. Oto propozycja nie do odrzucenia. Skorzystajcie Państwo z niepowtarzalnej okazji, by jak w antycznym dramacie przestrzegającym zasady jedności czasu, miejsca i akcji, zagrać jednocześnie rolę widza i głównego bohatera w niekończącym się spektaklu natury w naszym ogrodzie zwanym Silvarium.
Nie jest to ogród zoologiczny, ani botaniczny – to unikalny ogród leśny. Tu, jak w czarodziejskiej soczewce, koncentrują się niepowtarzalne walory podlaskich lasów. Pokazujemy przyrodę, którą tak naprawdę, jeśli nauczycie się nie tylko patrzeć, ale i widzieć, zobaczycie nieopodal siebie w lesie, w śródpolnym zagajniku, a nawet w miejskim parku.
Nie dajemy Państwu do ręki przewodnika z suchymi informacjami. Zapraszamy natomiast do wspólnej podróży przez bajeczny świat przyrody. Chcemy dzielić się emocjami, obserwacjami i wiedzą o naturze, by potem dyskretnie usunąć się w cień i zostawić Państwa sam na sam z przyrodą.
PS. "Obieżylas" - zainteresowani mogą otrzymać w siedzibie Nadleśnictwa Krynki w Poczopku
Z uwagi na zmiany organizacyjne dotyczące funkcjonowania "Galerii" więcej informacji uzyskają Państwo pod numerami telefonów:
857229647, 728954727 (TYLKO W DNI ROBOCZE: PONIEDZIAŁEK - PIĄTEK 7.00 - 15.00)
lub e-mail: krynki@bialystok.lasy.gov.pl; monika.hulewicz@bialystok.lasy.gov.pl;
Informujemy jednocześnie, iż ogród przyrodniczo-leśny SILVARIUM udostępniamy dla zwiedzających przez cały rok od świtu do zmierzchu.